Op 26 februari 2025 heeft de Europese Commissie het Omnibusvoorstel gepubliceerd. Dat voorstel brengt aanzienlijke wijzigingen mee in de reikwijdte en fasering van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). Doel van het voorstel is de duurzaamheidsregels te vereenvoudigen en te stroomlijnen. In deze blog bespreken we de belangrijkste punten van het Omnibusvoorstel en de impact ervan op de CSRD-rapportageverplichtingen.

Wat houdt het Omnibusvoorstel in?

Het Omnibusvoorstel beoogt een vereenvoudiging van de duurzaamheidsregels. Dat wordt gedaan door 80% minder bedrijven onder het bereik van de CSRD te laten vallen en de omvang van de rapportageverplichtingen te beperken. Het voorstel is dat wave 1- en wave 2-ondernemingen met minder dan 1.000 werknemers, en alle wave 3-ondernemingen, geheel buiten de reikwijdte van de CSRD vallen. Dat zou betekenen dat het aantal beursgenoteerde ondernemingen dat onder de CSRD valt, naar verwachting zal afnemen van ongeveer 160 naar iets meer dan 100 (wave 1). Los van de voorgestelde beperkingen wordt voorgesteld de implementatie van CSRD voor andere ondernemingen (wave 2) en beursgenoteerd mkb (wave 3) uit te stellen.

Onzekerheid en de gevolgen daarvan

De voorgestelde wijzigingen hebben aanzienlijke gevolgen voor ondernemingen en accountantsorganisaties die zich al hebben voorbereid op naleving van de CSRD. Als het Omnibusvoorstel definitief wordt, zijn er veel ondernemingen die tijd en geld hebben geïnvesteerd in een verplichting die er toch niet komt. Maar het Omnibusvoorstel is nog niet definitief. Of de politieke keuzes die nu gemaakt worden de eindstreep halen, moet worden afgewacht.

Bovendien is er nog een andere speler die zich roert: de Autoriteit Financiële Markten (AFM) benadrukt na publicatie van het Omnibusvoorstel, het cruciaal te vinden dat de beschikbaarheid van betrouwbare en transparante duurzaamheidsinformatie gewaarborgd blijft. Zij maakt zich zorgen over het volledig vrijwillige karakter van duurzaamheidsrapportering voor grote beursgenoteerde ondernemingen met minder dan 1.000 werknemers, omdat dit zou kunnen leiden tot minder informatie voor beleggers en andere stakeholders. Bovendien bestaat het risico dat het vertrouwen in de wel beschikbare informatie minder is omdat auditors minder diepgaande controles hoeven te doen.

Duurzaamheidsverslagen 2024 en het ingroeipad

Ondanks voorgenomen wijzigingen op de CSRD-vereisten houdt de AFM vast aan een ingroeipad. De duurzaamheidsverslagen over 2024 die grote beursgenoteerde ondernemingen deze maanden publiceren, zijn onderdeel zijn van dit pad. De AFM zal ook vasthouden aan de in de agenda 2025 aangekondigde onderzoeken van de AFM naar de duurzaamheidsrapportages van grote beursgenoteerde ondernemingen. Die dragen wat de AFM betreft bij aan “de learning curve” en zouden ondernemingen en accountantsorganisaties helpen zich beter voor te bereiden op de CSRD-vereisten (die – als het voorstel de eindstreep haalt – uiteindelijk nooit daadwerkelijk een vereiste worden voor tenminste een aanzienlijk deel van deze ondernemingen).

Conclusie

Het wordt makkelijker als het Omnibusvoorstel van de Europese Commissie definitief zou worden. Maar leuker wordt het niet: totdat de Omnibus definitief is, houdt de AFM onverkort vast aan de voorbereidingen. En dat schuurt. Ondernemingen die onder het Omnibusvoorstel niet langer onder de CSRD zouden vallen worden door die opstelling immers gedwongen tijd en geld te blijven besteden aan voorbereidingen op een verplichting die voor hen vermoedelijk nooit werkelijkheid wordt. Daarbij moet vooral ook bedacht worden dat het Omnibusvoorstel past in de tendens van gewenste deregulering en vermindering van regeldruk. Had dan een beperking van de aangekondigde AFM-onderzoeken tot de duurzaamheidsrapportages van beursgenoteerde ondernemingen met meer dan 1.000 werknemers niet meer voor de hand gelegen dan onverkort vasthouden aan de Agenda 2025?

Relevante links

Omnibus I – European Commission
Omnibusvoorstel beperkt CSRD-verplichtingen, AFM handhaaft ingroeipad